1STAPElize Visser
Elize Visser
Ik ben Elize, getrouwd met Riekelt en moeder van 4 prachtige kinderen. Al de afgelopen jaren ging ik trouw naar de kerk. Geloofde in het bestaan van God, wist dat Jezus voor ons was gestorven, en ik wist van de Heilige Geest.
Wat dit ten volle inhield was ik me niet bewust. Ik geloofde omdat het zo hoorde en zo ging ik ook naar de kerk.
Totdat we in aanraking kwamen met een levende kerk en toen is God met mij aan het werk gegaan. Ik ben in de bijbel gaan lezen en greeg echt een levende relatie met onze schepper. Mijn geloof werd echt.
Wat me hierbij geholpen heeft zijn mijn honden. Met hen ga ik dagelijks naar het bos en dat werd mijn stille tijd. In het bos heb ik de schoonheid van de schepping ervaren. Al die verschillende seizoenen, lente, zomer, herfst en winter, en daar heb ik God leren kennen. Door de vogels, de paddestoelen, de vallende bladeren, de knoppen in de bomen, zingende vogels in de stromende regen en zo ging God tegen mij spreken!
Ik liep soms te zingen in het bos maar ook wel te huilen in het bos of ik liep gewoon te praten. Gelukkig lopen er echt heel weinig mensen want die hadden vast gedacht dat ik een beetje gek was.
Door dit alles heen kwam het besef wat voor een grote God wij hebben. Wat een machtige God en wat een liefhebbende God!
Maar ook kwam de twijfel. Hoe kan God nou iedereen kennen? Al de mensen met hun eigen verhaal. Hij kent Piet! Hij kent Riekelt! Hij kent mijn ouders. Hij kent ze allemaal. Al die miljoenen en wat moet Hij nu met mij? Ik! Elize!
Ik geloofde dat Jezus voor de mensen gestorven was. Maar… ook voor mij?? Dat vond ik het allermoeilijkste te aanvaarden. Tot een paar weken terug. Ik liep weer heerlijk in het bos en was opwekking 510 aan het zingen. Prachtig. ‘Dit is mijn verlangen, U prijzen Heer!’
Toen sprak God tot mijn hart: ‘Elize, ik hou van jou.’
Hij bracht Sodom en Gomorra in herinnering en Hij zei: ‘als jij daar gewoond had Elize had ik Sodom en Gomorra gespaard. Jij bent Rechtvaardig!’ En heel brutaal vroeg ik God om een teken en ik zei: ‘Vader, als dit echt waar is doe ik net als Gideon. Ik vraag niet om 1 maar om 2 tekenen. Ik wil graag zondag in de kerk opwekking 510 zingen en dan wil ik ook een oproep tot gebed. Ik beloof U dat ik dan naar voren ga.’ Dat was immers een van de dingen die ik echt nooooooit zou doen.
Twee dagen later zongen we in de dienst lied 510 en kwam een oproep voor gebed na de preek. Ik ben naar voren gegaan en toen heeft iemand van het gebedsteam met me gebeden om de laatste blokkade weg te nemen.
Tijdens dat gebed kwam het besef. Ja, ook voor mij is Jezus gestorven. Ook voor mij! Wat een genade!
De week erna kwam de oproep voor dopen. Mijn hart begon te bonzen en ik wist dat God me op dat moment riep.
God houdt van mij, Hij kent me, Hij is bij me, Hij is mijn Vader, mijn Vriend, mijn alles maar bovenal de Schepper van Hemel en aarde. Jezus is ook voor mij gestorven, heeft voor mij de dood overwonnen en Hij heeft mij onvoorwaardelijk lief!
Ik heb me laten dopen, om mijn oude leven achter te laten om met Hem op te staan in een nieuw leven.
In dienst van Hem, Mijn schepper en mijn Vader!!!
