Op het eerste gezicht

De Bijbel waarschuwt ons bij herhaling om niet te oordelen. Niet dat het verkeerd is een oordeel te hebben, maar omdat we er nu eenmaal niet goed in zijn. Het is voor ons een heel probleem om niet op de buitenkant af te gaan. En omdat dingen meestal niet zijn wat ze schijnen te zijn, is ons oordeel gewoonlijk fout.

Vooral als het gaat om het beoordelen van anderen. Hoe vaak komt het niet voor dat een schokkend privéleven wordt verhuld door een brave buitenkant? Hoe dikwijls leeft iemand die compleet chaotisch lijkt te zijn juist vanuit een sterk en gezond innerlijk?

Niemand is moeilijker op het eerste gezicht te beoordelen dan Jezus Christus. Al bij Zijn eerste optreden waren de religieuze leiders er van overtuigd dat Jezus onmogelijk degene kon zijn die ze verwachtten. Terwijl het nu juist hun taak was uit te zien naar de Christus.
Maar ja, Hij kwam uit Nazareth, een klein gehucht in het noorden van Israël, en dus veel te gewoon. En Jezus brak ook nog de sabbathwet. Terwijl zij de wet nu juist het belangrijkste vonden. Ook wij vergissen ons nog dikwijls en denken dat het heil komt in de gedaante van religieuze voorschriften en regels.

De wijze waarop Jezus in jouw leven zal verschijnen kun je niet zelf invullen. Je kunt niet plannen wat Hij zal doen om je dichter bij God de Vader te brengen. Hij dringt zich ook niet op, maar Hij vraagt je slechts Hem als je Redder en als de Koning van je leven toe te laten.

Om Zijn redding te kunnen aanvaarden, moet je je wel openstellen. Daarvoor zul je dus eerst moeten leren om dwars door de onaanzienlijke gewone buitenkant heen te kijken. Maar het kan ook zijn dat je ongewild een bepaalde gebeurtenis meemaakt. Je alledaagse leven wordt in een klap onderbroken. Het roept zomaar de gedachte aan Jezus bij je op. Hij trekt je aandacht. Maar durf jezelf die kans te geven. Zowel het één als het ander kan van levensgrote betekenis worden. Maar dat zul je pas werkelijk zien wanneer je Jezus niet langer probeert af te meten aan je eigen verwachtingen.